உறவுக் கயிறு

-
படுமுடிச்சுப் போட்டுவிட்ட
பள்ளிக் காலணியின்
முடிச்சினை அவிழ்க்கச்சொல்லி
முன்னால்வந்து நீட்டுவாய்...

போடீ, முடியாதென்று
பொய்க்கோபம் காட்டினாலும்,
ஓர விழிகளில்
கண்ணீர் துளிர்க்கக்கண்டால்,
ஓடிவந்து அப்போதே
அவிழ்த்துவிடுவேன் நான்...

இன்றும்
முடிச்சினால் திணறுகிற
கடினமான வாழ்க்கைதான் உனக்கு...

கண்தோய்ந்த கண்ணீரும்
கையிலொரு பிள்ளையுமாய்
அவ்வப்போது நீ எந்தன்
கண்ணில் படுகிறாய்...

ஆனால்,
முடிச்சு இறுகுதென்று நீயோ,
இருக்கிறேன் அண்ணனென்று நானோ,
சொல்லிக்கொள்ள முடியாதபடி
என்னவோ தடுக்கிறது...

ஒற்றைப் புன்னகையும்
ஒருசில வார்த்தைகளுமாய்
விட்டுவிலகிப்போகிறோம்...

ஆனால்,
எட்டிச்சென்றபின்
முட்டுகிறது மனசு...

ஒன்றாய்ப் பிறந்த
நம் உறவின் அடர்த்தியை
எங்கே தொலைத்தோம்
இடைப்பட்ட நாட்களில்!???

கருத்துகள்

  1. ராமலக்ஷ்மி17 மார்ச், 2010 அன்று 9:51 AM

    உறவுக் கயிறையும் இறுகும் முடிச்சையும் முட்டும் மனசையும் இதைவிட யாரேலே அழகாய் சொல்லிவிட முடியும். அருமை சுந்தரா!

    பதிலளிநீக்கு
  2. காமராஜ்17 மார்ச், 2010 அன்று 4:38 PM

    நினைந்துருகவாவது பிறப்பின் சுவடுகள் இருக்கிறதே.
    என்றாவதொருநாள் பாக்கின்ற ப்போது குறுகுறுக்கும் மனதும்
    தொண்டைகமறுகிற அன்பும் எப்படி இருக்கே என்கிற கேள்வியில் எல்லாம் சரியாகிபோகும்.
    பாசக்கவிதை அழகு சுந்தரா.

    பதிலளிநீக்கு
  3. பெயரில்லா17 மார்ச், 2010 அன்று 5:00 PM

    enakkum manasu muttuthu sundara.

    super a ezuthiyirukinga.

    anu

    பதிலளிநீக்கு
  4. கலை17 மார்ச், 2010 அன்று 5:05 PM

    உங்கள் கவிதையின் கருத்தாழம் மிகவும் பிடித்திருக்கிறது.

    பதிலளிநீக்கு
  5. sathishsangkavi.blogspot.com17 மார்ச், 2010 அன்று 8:01 PM

    அழகான, ஆழமான வரிகள்...

    பதிலளிநீக்கு
  6. சுந்தரா18 மார்ச், 2010 அன்று 10:34 AM

    //ராமலக்ஷ்மி said...

    உறவுக் கயிறையும் இறுகும் முடிச்சையும் முட்டும் மனசையும் இதைவிட யாரேலே அழகாய் சொல்லிவிட முடியும். அருமை சுந்தரா!//

    நன்றி அக்கா!

    பதிலளிநீக்கு
  7. சுந்தரா18 மார்ச், 2010 அன்று 10:39 AM

    //காமராஜ் said...

    நினைந்துருகவாவது பிறப்பின் சுவடுகள் இருக்கிறதே.
    என்றாவதொருநாள் பாக்கின்ற ப்போது குறுகுறுக்கும் மனதும்
    தொண்டைகமறுகிற அன்பும் எப்படி இருக்கே என்கிற கேள்வியில் எல்லாம் சரியாகிபோகும்.
    பாசக்கவிதை அழகு சுந்தரா.//

    நன்றி அண்ணா!

    பதிலளிநீக்கு
  8. அன்புடன் அருணா18 மார்ச், 2010 அன்று 4:02 PM

    அடடா! நிறைய உறவின் அடர்த்தி இப்படித்தான் குற்ற உணர்வோடு கரைந்து போகின்றன.அருமையான பதிவு பூங்கொத்து!

    பதிலளிநீக்கு
  9. பெயரில்லா18 மார்ச், 2010 அன்று 9:41 PM

    அருமையான கவிதை அக்கா..


    சிவஹரி

    பதிலளிநீக்கு
  10. வல்லிசிம்ஹன்20 மார்ச், 2010 அன்று 9:02 AM

    சுந்தரா, விட்டுப் போகாத ஆனால் இருகவும் முடியாத பாசக் கயிறுகளில் மாட்டிக் கொள்ளத்தான் பெண்களைப் படைக்கிறான் இறைவன். இங்கேயாவது அண்ணன் கொஞ்சம் நினைக்கிறான். சில அண்ணன்களுக்கு நினைக்கக் கூட நேரமில்லை.:(
    அருமையான மனப் புலம்பல்.

    பதிலளிநீக்கு
  11. சுந்தரா22 மார்ச், 2010 அன்று 2:47 PM

    //Anonymous said...
    enakkum manasu muttuthu sundara.

    super a ezuthiyirukinga.

    anu//

    thanks anu.

    பதிலளிநீக்கு
  12. சுந்தரா22 மார்ச், 2010 அன்று 2:50 PM

    //கலை said...
    உங்கள் கவிதையின் கருத்தாழம் மிகவும் பிடித்திருக்கிறது.//


    முதல் வருகைக்கு மிக்க நன்றி கலை!

    பதிலளிநீக்கு
  13. சுந்தரா22 மார்ச், 2010 அன்று 2:51 PM

    //Sangkavi said...
    அழகான, ஆழமான வரிகள்...//

    மிக்க நன்றி சங்கவி!

    பதிலளிநீக்கு
  14. சுந்தரா22 மார்ச், 2010 அன்று 2:52 PM

    //அன்புடன் அருணா said...
    அடடா! நிறைய உறவின் அடர்த்தி இப்படித்தான் குற்ற உணர்வோடு கரைந்து போகின்றன.அருமையான பதிவு பூங்கொத்து!//

    வாங்க அருணா :)

    பூங்கொத்து ரொம்ப அழகு!

    பதிலளிநீக்கு
  15. சுந்தரா22 மார்ச், 2010 அன்று 2:53 PM

    //Anonymous said...
    அருமையான கவிதை அக்கா..


    சிவஹரி//

    நன்றி சிவஹரி தம்பி!

    பதிலளிநீக்கு
  16. சுந்தரா22 மார்ச், 2010 அன்று 2:54 PM

    //வல்லிசிம்ஹன் said...
    சுந்தரா, விட்டுப் போகாத ஆனால் இருகவும் முடியாத பாசக் கயிறுகளில் மாட்டிக் கொள்ளத்தான் பெண்களைப் படைக்கிறான் இறைவன். இங்கேயாவது அண்ணன் கொஞ்சம் நினைக்கிறான். சில அண்ணன்களுக்கு நினைக்கக் கூட நேரமில்லை.:(
    அருமையான மனப் புலம்பல்.//

    நிஜம்தான் வல்லிம்மா.

    மிக்க நன்றி!

    பதிலளிநீக்கு

கருத்துரையிடுக

இந்த வலைப்பதிவில் உள்ள பிரபலமான இடுகைகள்

தமிழுக்கு வணக்கம்!

-
படம்
தொட்டிலிட்டுத் தாலாட்டி துணையாய்க் கரம்பிடித்து கட்டிலில் கனியமுதாய்க் காதல் மொழி பேசி என்னை உருவாக்கி என்னோடு கலந்துவிட்ட அன்னைத் தமிழுக்கு ஆயிரம் வணக்கங்கள்!!!
மேலும் படிக்கவும்

நான்...இயற்கை பேசுகிறேன்!

-
படம்
எங்கு பார்த்தாலும் புலம்பல் இப்படியா பெய்வதென்ற குமுறல்... வெள்ளம் என்கிறீர்கள் வெறுப்பைக்கொட்டி எழுதுகிறீர்கள்... உள்ளும்புறமும் தண்ணீரென்று ஊரெல்லாம் அங்கலாய்க்கிறீர்கள்... ஆனால், என்ன குற்றம் செய்தேன் நான்? வா வா என்று வருந்தி அழைத்தீர்கள்... வாடுது பயிரென்று வயலில் நின்று விம்மினீர்கள்... கடவுளே, உனக்குக் கண்ணில்லையா? என்று கையை நீட்டிக் கதறினீர்கள்... கடனைக் கட்ட வழியில்லாமல் கடிதம் எழுதிவிட்டுக் கழுத்தில் கயிற்றை மாட்டிக்கொண்டீர்கள்... கோயில் கண்ட இடமெல்லாம் யாகத்தீ வளர்த்தீர்கள், மழைக்காக ஜெபித்தீர்கள், தொழுகையில் அழுதீர்கள்... கழுதைக் கெல்லாம் கல்யாணம் பண்ணிவைத்து வெய்யில் வானத்தை வெறித்து நின்றீர்கள்... மரங்களுக்குப் பதிலாக மாடிவீடாய் அடுக்கிக்கட்டி இறங்கிவந்து அனைவருமாய் கூட்டுப் பிரார்த்தனை செய்தீர்கள்... ஏரிகளில் இடம்வாங்கி எடுப்பாய் வீடுகட்டி ஏசி போட்டு மாளவில்லை எப்போ வரும் மழையென்றீர்கள்... இத்தனையும் கேட்டுவிட்டு எத்தனை தவிக்கிறீர்களென்று, ஐயோ என இரங்கி ஆறுதலாய்ப் பொழிகையில், குளமாகுது ஊரென்று குமுறிக்குமுறி அழுகிறீர்கள்
மேலும் படிக்கவும்

ஜனனம்

-
படம்
அலுத்து உடல்வலிக்க அன்றைய உணவுக்காக உழைத்துத் திரும்பிடும் வறுமைச் சேலைக்காரி... மலையளவு துயரம் மனசினில் புதைந்திருக்க தலைச்சுமையில் முள்விறகு வயிற்றிற்குள் முட்டும்பிள்ளை... அவள் காயாத விறகெடுத்து காய்ந்துபோன வயிற்றோடு அடுப்பைக் கூட்டி உலையேற்றும் இரவுவேளை... கழற்றிப் போட்டுவந்த தலைப்புச் சேலையினில் முடிந்துவைத்த காசுக்குக் குடித்துவந்த அவள் கணவன்... அடுப்பில் உலைகொதிக்க அனலாக மனம்தகிக்க தழலாக வந்துவிழும் சாராய வசவுச்சொற்கள்... எடுத்துக்கொள் கடவுளே இந்தவாழ்க்கை இனியும்வேண்டாம் என்று மனம்குமுற எழுந்தது வயிற்றில்வலி... சுழித்துச் சிதறடித்த வேதனையை விழுங்கிவிட்டு உரக்கக் குரல்கொடுத்தாள் கணவனை அழைப்பதற்கு... போதையின் போர்வையில் புலம்பிக் கிடந்தவனின் காதில் விழாதகுரல் அயலாரை அழைத்துவர அடுப்பின் கணகணப்பில் அரைகுறை இருள்விளக்கில் சிரிப்பை மறந்தவளின் வாழ்க்கையில் ஒளிஉதயம்... வீறிட்டு அழுதபிள்ளை விரல்பூவால் தொடச்சிலிர்த்து மாறியது சோகம் முகிழ்த்தது மென்முறுவல்... பெற்றமகன் முகத்தைப் பெருமையுடன் பார்த்தவேளை அவள் பட்டதுயரமெல்லாம் பஞ்சாகிப் பறந்ததங்கே...
மேலும் படிக்கவும்