நித்திய ஆனந்தம் தேடி...

-
ஒரு முகத்தை மறைத்து
இன்னொன்றைக் காட்டினார்கள்,
சாமியார் ஒருவரும்
சபலமுற்ற ஒருத்தியுமாக...

அட,
ரெண்டுபேருமே நடிகர்களென்று
துண்டுபோட்டாற்போல்
சொல்லியிருக்கலாம்...

ஏமாந்த கூட்டத்தின்முன்
இருவரும் நடிக்கிறார்கள்
அவள் திரையிலும்,
அவன் தினசரி வாழ்க்கையிலுமாக...

கருத்துகள்

  1. ராமலக்ஷ்மி3 மார்ச், 2010 அன்று 3:12 PM

    நறுக்கெனச் சொன்னீர்கள் சுந்தரா அந்த ரெண்டாவது பத்தியில்!

    பதிலளிநீக்கு
  2. ப்ரியமுடன் வசந்த்3 மார்ச், 2010 அன்று 3:21 PM

    //அட,
    ரெண்டுபேருமே நடிகர்களென்று
    துண்டுபோட்டாற்போல்
    சொல்லியிருக்கலாம்...//

    சரிதான் சொல்லியிருக்கலாம்

    பதிலளிநீக்கு
  3. ராம்ஜி_யாஹூ3 மார்ச், 2010 அன்று 3:43 PM

    ரெண்டுபேருமே நடிகர்களென்று
    துண்டுபோட்டாற்போல்
    சொல்லியிருக்கலாம்...

    whatever we have written in 2000 posts, you have explained in 2 lines neatly

    பதிலளிநீக்கு
  4. காமராஜ்3 மார்ச், 2010 அன்று 4:07 PM

    சுருக்கெனச் சொல்லிவிட்டீர்கள் சுந்தரா.
    கவிதை அழகு.

    பதிலளிநீக்கு
  5. மர்மயோகி3 மார்ச், 2010 அன்று 4:48 PM

    இந்த சாமியாருக்கு சாமரம் வீசிய குமுதத்தையும், இலக்கியவாதிகளையும் விட்டு விட்டீரே நண்பரே..

    பதிலளிநீக்கு
  6. கோமதி அரசு3 மார்ச், 2010 அன்று 5:56 PM

    கவிதை அருமை.

    இரண்டு பேருமே நடிகர்கள் தான் உண்மை.

    பதிலளிநீக்கு
  7. சுந்தரா3 மார்ச், 2010 அன்று 7:00 PM

    //ராமலக்ஷ்மி said...

    நறுக்கெனச் சொன்னீர்கள் சுந்தரா அந்த ரெண்டாவது பத்தியில்!//

    நன்றி அக்கா!

    பதிலளிநீக்கு
  8. சுந்தரா3 மார்ச், 2010 அன்று 7:01 PM

    //பிரியமுடன்...வசந்த் said...

    //அட,
    ரெண்டுபேருமே நடிகர்களென்று
    துண்டுபோட்டாற்போல்
    சொல்லியிருக்கலாம்...//

    சரிதான் சொல்லியிருக்கலாம்//

    வாங்க வசந்த்...நன்றி!

    பதிலளிநீக்கு
  9. அம்பிகா3 மார்ச், 2010 அன்று 7:13 PM

    //அட,
    ரெண்டுபேருமே நடிகர்களென்று
    துண்டுபோட்டாற்போல்
    சொல்லியிருக்கலாம்...//
    சூப்பர்

    பதிலளிநீக்கு
  10. sathishsangkavi.blogspot.com3 மார்ச், 2010 அன்று 7:42 PM

    //ஏமாந்த கூட்டத்தின்முன்
    இருவரும் நடிக்கிறார்கள்
    அவள் திரையிலும்,
    அவன் தினசரி வாழ்க்கையிலுமாக..//


    நச்சுன்னு இருக்குங்க..

    பதிலளிநீக்கு
  11. vinoth3 மார்ச், 2010 அன்று 7:52 PM

    இந்த பரபரப்பில், சன் டிவி பண்ண அநியாயத்தை எல்லோரும் மறந்து விட்டோம். முதல் குற்றவாளி சன் டிவி தான். கிட்ட தட்ட ஒரு நீல படத்தை, நம்ம வீட்டுக்குள் ஓட்டிவிட்டனர். வயசுக்கு வந்த பொம்பள பசங்க இருக்க வீட்டுல, எல்லோரும் கூசி போனார்கள்.

    பதிலளிநீக்கு
  12. Radhakrishnan 3 மார்ச், 2010 அன்று 8:18 PM

    ஆஹா சகோதரி, அருமையான கவிதை. சமூக அவலம் நடிப்பவர்களால் எப்போதும் இருக்கத்தான் செய்கிறது.

    பதிலளிநீக்கு
  13. Unknown3 மார்ச், 2010 அன்று 10:25 PM

    அருமை. வாழ்வில் நடிப்பு சாமி....யார் மக்களை காப்பாத்துவது.வாழ்த்துக்கள்

    பதிலளிநீக்கு
  14. சுந்தரா4 மார்ச், 2010 அன்று 3:13 PM

    //யாஹூராம்ஜி said...

    ரெண்டுபேருமே நடிகர்களென்று
    துண்டுபோட்டாற்போல்
    சொல்லியிருக்கலாம்...

    whatever we have written in 2000 posts, you have explained in 2 lines neatly//

    முதல் வருகைக்கு வரவேற்புகளும், நன்றிகளும் ராம்ஜி!

    பதிலளிநீக்கு
  15. சுந்தரா4 மார்ச், 2010 அன்று 3:14 PM

    //காமராஜ் said...

    சுருக்கெனச் சொல்லிவிட்டீர்கள் சுந்தரா.
    கவிதை அழகு.//

    நன்றி அண்ணா!

    பதிலளிநீக்கு
  16. சுந்தரா4 மார்ச், 2010 அன்று 3:17 PM

    //மர்மயோகி said...

    இந்த சாமியாருக்கு சாமரம் வீசிய குமுதத்தையும், இலக்கியவாதிகளையும் விட்டு விட்டீரே நண்பரே..//

    :) வாங்க மர்மயோகி (உங்க பெயரே ஏதோ சாமியார் ரேஞ்சுக்கு இருக்குது)

    முதல் வருகைக்கு மிக்க நன்றி!

    பதிலளிநீக்கு
  17. சிவஹரி5 மார்ச், 2010 அன்று 11:46 AM

    அக்கா.. கவிதை அருமை அக்கா..

    இப்போதெல்லாம் ஏன் மன்றத்திற்கே வருவதில்லை. வாருங்கள் அக்கா..

    vaigaihari@gmail.com மெயிலில் தொடர்பு தாருங்கள் அக்கா...
    நன்றி

    சிவஹரி

    பதிலளிநீக்கு

கருத்துரையிடுக

இந்த வலைப்பதிவில் உள்ள பிரபலமான இடுகைகள்

தமிழுக்கு வணக்கம்!

-
படம்
தொட்டிலிட்டுத் தாலாட்டி துணையாய்க் கரம்பிடித்து கட்டிலில் கனியமுதாய்க் காதல் மொழி பேசி என்னை உருவாக்கி என்னோடு கலந்துவிட்ட அன்னைத் தமிழுக்கு ஆயிரம் வணக்கங்கள்!!!
மேலும் படிக்கவும்

நான்...இயற்கை பேசுகிறேன்!

-
படம்
எங்கு பார்த்தாலும் புலம்பல் இப்படியா பெய்வதென்ற குமுறல்... வெள்ளம் என்கிறீர்கள் வெறுப்பைக்கொட்டி எழுதுகிறீர்கள்... உள்ளும்புறமும் தண்ணீரென்று ஊரெல்லாம் அங்கலாய்க்கிறீர்கள்... ஆனால், என்ன குற்றம் செய்தேன் நான்? வா வா என்று வருந்தி அழைத்தீர்கள்... வாடுது பயிரென்று வயலில் நின்று விம்மினீர்கள்... கடவுளே, உனக்குக் கண்ணில்லையா? என்று கையை நீட்டிக் கதறினீர்கள்... கடனைக் கட்ட வழியில்லாமல் கடிதம் எழுதிவிட்டுக் கழுத்தில் கயிற்றை மாட்டிக்கொண்டீர்கள்... கோயில் கண்ட இடமெல்லாம் யாகத்தீ வளர்த்தீர்கள், மழைக்காக ஜெபித்தீர்கள், தொழுகையில் அழுதீர்கள்... கழுதைக் கெல்லாம் கல்யாணம் பண்ணிவைத்து வெய்யில் வானத்தை வெறித்து நின்றீர்கள்... மரங்களுக்குப் பதிலாக மாடிவீடாய் அடுக்கிக்கட்டி இறங்கிவந்து அனைவருமாய் கூட்டுப் பிரார்த்தனை செய்தீர்கள்... ஏரிகளில் இடம்வாங்கி எடுப்பாய் வீடுகட்டி ஏசி போட்டு மாளவில்லை எப்போ வரும் மழையென்றீர்கள்... இத்தனையும் கேட்டுவிட்டு எத்தனை தவிக்கிறீர்களென்று, ஐயோ என இரங்கி ஆறுதலாய்ப் பொழிகையில், குளமாகுது ஊரென்று குமுறிக்குமுறி அழுகிறீர்கள்
மேலும் படிக்கவும்

ஜனனம்

-
படம்
அலுத்து உடல்வலிக்க அன்றைய உணவுக்காக உழைத்துத் திரும்பிடும் வறுமைச் சேலைக்காரி... மலையளவு துயரம் மனசினில் புதைந்திருக்க தலைச்சுமையில் முள்விறகு வயிற்றிற்குள் முட்டும்பிள்ளை... அவள் காயாத விறகெடுத்து காய்ந்துபோன வயிற்றோடு அடுப்பைக் கூட்டி உலையேற்றும் இரவுவேளை... கழற்றிப் போட்டுவந்த தலைப்புச் சேலையினில் முடிந்துவைத்த காசுக்குக் குடித்துவந்த அவள் கணவன்... அடுப்பில் உலைகொதிக்க அனலாக மனம்தகிக்க தழலாக வந்துவிழும் சாராய வசவுச்சொற்கள்... எடுத்துக்கொள் கடவுளே இந்தவாழ்க்கை இனியும்வேண்டாம் என்று மனம்குமுற எழுந்தது வயிற்றில்வலி... சுழித்துச் சிதறடித்த வேதனையை விழுங்கிவிட்டு உரக்கக் குரல்கொடுத்தாள் கணவனை அழைப்பதற்கு... போதையின் போர்வையில் புலம்பிக் கிடந்தவனின் காதில் விழாதகுரல் அயலாரை அழைத்துவர அடுப்பின் கணகணப்பில் அரைகுறை இருள்விளக்கில் சிரிப்பை மறந்தவளின் வாழ்க்கையில் ஒளிஉதயம்... வீறிட்டு அழுதபிள்ளை விரல்பூவால் தொடச்சிலிர்த்து மாறியது சோகம் முகிழ்த்தது மென்முறுவல்... பெற்றமகன் முகத்தைப் பெருமையுடன் பார்த்தவேளை அவள் பட்டதுயரமெல்லாம் பஞ்சாகிப் பறந்ததங்கே...
மேலும் படிக்கவும்