கவலைகளில் கரைந்தபடி...

-



"இருக்கிற கவலையெல்லாம்
கழிச்சுக் கட்டிவிட்டு
சிறுபிள்ளைபோல
சந்தோஷமாய் இருக்கப்பாரு"

என்
அவஸ்தைகளைப் புரிந்துகொண்டு
அம்மா சொன்னாள்
அலைபேசி வழியாக...

இருக்கிற வேலை நாளை
நிலைக்குமா எனும் கவலை,
படிக்கிறபிள்ளை நன்றாய்ப்
படிக்கலையே எனும் கவலை
மகளுக்குக் கல்யாணம்
அமையாத மனக்கவலை...

அம்மாவை அநாதரவாய்
விட்டுவந்த வலிக்கவலை
மனைவியின் எதிர்பார்ப்பைத்
தீர்க்காத பெருங்கவலை
படுத்துகிற உடல்வருத்தம்
போகாத ஒரு கவலை

வாங்குகிற மருந்தெல்லாம்
போலிதானோ எனும் கவலை
தூங்குகையில் திருடனவரக்
கூடுமென்ற பயக்கவலை
வாங்கிய கடனை நண்பன்
கொடுக்கணுமே எனும் கவலை...

எந்தக் கவலையை
எப்படிக் கழிப்பதென்று
சிந்தனை முழுவதும்
கேள்விகளாய்க் கிளம்பிவிட
இல்லாமல்போனது தூக்கம்...

இருக்கிற கவலையுடன்
இரவெல்லாம் தூங்காத
கவலையும் சேர்ந்துகொள்ள,
துக்கத்தின் கணக்கிலொன்று
மொத்தத்தில் அதிகமாச்சு!

படம்: இணையத்திலிருந்து எடுக்கப்பட்டது

கருத்துகள்

  1. பாச மலர் / Paasa Malar9 மே, 2010 அன்று 5:30 PM

    காலமிது காலமிது கண்ணுறங்கு மகளே...பாடல் நினைவுக்கு வருகிறது....ஒன்று மாற்றி ஒன்று..முன்னொரு காலத்தில் என் அம்மாவைப் பார்த்து நான் சொன்னது..
    எப்பவும் ஏதாவது ஒரு கவலையா....அப்டின்னு..இன்னிக்கு...history repeats..

    பதிலளிநீக்கு
  2. Unknown9 மே, 2010 அன்று 5:45 PM

    கவலை எனக்கும்தாங்க...

    பதிலளிநீக்கு
  3. ராமலக்ஷ்மி10 மே, 2010 அன்று 10:06 AM

    இந்தக் கணக்கு எப்பவும் அதிகமாதான் ஆகிட்டே போகும்:))! நல்ல கவிதை சுந்தரா! ரசித்தேன்.

    பதிலளிநீக்கு
  4. Radhakrishnan 10 மே, 2010 அன்று 2:22 PM

    கவலையை மறக்க புது கவலை ஒன்றுதான் வழியோ?

    பதிலளிநீக்கு
  5. VELU.G10 மே, 2010 அன்று 2:49 PM

    நல்லாயிருக்குங்க

    ரசித்தேன்

    பதிலளிநீக்கு

கருத்துரையிடுக

இந்த வலைப்பதிவில் உள்ள பிரபலமான இடுகைகள்

தமிழுக்கு வணக்கம்!

-
படம்
தொட்டிலிட்டுத் தாலாட்டி துணையாய்க் கரம்பிடித்து கட்டிலில் கனியமுதாய்க் காதல் மொழி பேசி என்னை உருவாக்கி என்னோடு கலந்துவிட்ட அன்னைத் தமிழுக்கு ஆயிரம் வணக்கங்கள்!!!
மேலும் படிக்கவும்

நான்...இயற்கை பேசுகிறேன்!

-
படம்
எங்கு பார்த்தாலும் புலம்பல் இப்படியா பெய்வதென்ற குமுறல்... வெள்ளம் என்கிறீர்கள் வெறுப்பைக்கொட்டி எழுதுகிறீர்கள்... உள்ளும்புறமும் தண்ணீரென்று ஊரெல்லாம் அங்கலாய்க்கிறீர்கள்... ஆனால், என்ன குற்றம் செய்தேன் நான்? வா வா என்று வருந்தி அழைத்தீர்கள்... வாடுது பயிரென்று வயலில் நின்று விம்மினீர்கள்... கடவுளே, உனக்குக் கண்ணில்லையா? என்று கையை நீட்டிக் கதறினீர்கள்... கடனைக் கட்ட வழியில்லாமல் கடிதம் எழுதிவிட்டுக் கழுத்தில் கயிற்றை மாட்டிக்கொண்டீர்கள்... கோயில் கண்ட இடமெல்லாம் யாகத்தீ வளர்த்தீர்கள், மழைக்காக ஜெபித்தீர்கள், தொழுகையில் அழுதீர்கள்... கழுதைக் கெல்லாம் கல்யாணம் பண்ணிவைத்து வெய்யில் வானத்தை வெறித்து நின்றீர்கள்... மரங்களுக்குப் பதிலாக மாடிவீடாய் அடுக்கிக்கட்டி இறங்கிவந்து அனைவருமாய் கூட்டுப் பிரார்த்தனை செய்தீர்கள்... ஏரிகளில் இடம்வாங்கி எடுப்பாய் வீடுகட்டி ஏசி போட்டு மாளவில்லை எப்போ வரும் மழையென்றீர்கள்... இத்தனையும் கேட்டுவிட்டு எத்தனை தவிக்கிறீர்களென்று, ஐயோ என இரங்கி ஆறுதலாய்ப் பொழிகையில், குளமாகுது ஊரென்று குமுறிக்குமுறி அழுகிறீர்கள்
மேலும் படிக்கவும்

ஜனனம்

-
படம்
அலுத்து உடல்வலிக்க அன்றைய உணவுக்காக உழைத்துத் திரும்பிடும் வறுமைச் சேலைக்காரி... மலையளவு துயரம் மனசினில் புதைந்திருக்க தலைச்சுமையில் முள்விறகு வயிற்றிற்குள் முட்டும்பிள்ளை... அவள் காயாத விறகெடுத்து காய்ந்துபோன வயிற்றோடு அடுப்பைக் கூட்டி உலையேற்றும் இரவுவேளை... கழற்றிப் போட்டுவந்த தலைப்புச் சேலையினில் முடிந்துவைத்த காசுக்குக் குடித்துவந்த அவள் கணவன்... அடுப்பில் உலைகொதிக்க அனலாக மனம்தகிக்க தழலாக வந்துவிழும் சாராய வசவுச்சொற்கள்... எடுத்துக்கொள் கடவுளே இந்தவாழ்க்கை இனியும்வேண்டாம் என்று மனம்குமுற எழுந்தது வயிற்றில்வலி... சுழித்துச் சிதறடித்த வேதனையை விழுங்கிவிட்டு உரக்கக் குரல்கொடுத்தாள் கணவனை அழைப்பதற்கு... போதையின் போர்வையில் புலம்பிக் கிடந்தவனின் காதில் விழாதகுரல் அயலாரை அழைத்துவர அடுப்பின் கணகணப்பில் அரைகுறை இருள்விளக்கில் சிரிப்பை மறந்தவளின் வாழ்க்கையில் ஒளிஉதயம்... வீறிட்டு அழுதபிள்ளை விரல்பூவால் தொடச்சிலிர்த்து மாறியது சோகம் முகிழ்த்தது மென்முறுவல்... பெற்றமகன் முகத்தைப் பெருமையுடன் பார்த்தவேளை அவள் பட்டதுயரமெல்லாம் பஞ்சாகிப் பறந்ததங்கே...
மேலும் படிக்கவும்